Het is zeven jaar geleden dat ik verliefd werd op sociaal ondernemen. Als oprichter van een goed doel zocht ik naar een manier om een stabiele basis te creëren voor onze paardenopvang. Door verschillende inkomstenbronnen onder het fundament te plaatsen, kon er een duurzame draagkracht ontstaan voor de opvang.
Bij verschillende collega-opvangcentra zag ik steeds dezelfde problemen: onzekere financiën en tijdelijke locaties. Toen onze gehuurde startplek werd verkocht, besloot ik het anders aan te pakken. Ik wilde een onderneming opzetten die als stabiele basis kon dienen, waar de stichting een veilige plek kon huren.
Dat ik mijn hele leven al paarden wilde redden, was duidelijk. Maar een pensionstalling beginnen? Die gedachte had ik nooit bewust gehad.
En zo begint mijn eerste blog. Want deze pensionstalling is voortgekomen uit het fundament van de paardenopvang.
Anders denken, samen kijken naar wat wél kan, denken in mogelijkheden in plaats van beperkingen. Het individu zoveel mogelijk zien. De volledige cirkel van zorg rondom een paard compleet maken. Niet alleen goede diergeneeskundige zorg, maar ook de omgeving, het gedrag van de eigenaar, de geboden veiligheid en vertrouwen, voeding, zoveel mogelijk vrije beweging – alles telt mee.
Op onze eerste locatie nam ik een pensiongedeelte over in ruil voor betaalbare stalling voor de opvangpaarden. De relatie tussen de stalhouder en klanten verliep niet altijd soepel. Toen zijn vriendin de zorg voor de pensionpaarden overnam, ging het mis. Toch hadden we altijd goede gesprekken en dronken we samen talloze kopjes thee om problemen en uitdagingen op te lossen.
Nu, een 10 jaar later, staat er een volwaardige pensionstalling. Geopend in een periode waarin corona en mijn persoonlijke uitval mij deden besluiten de deuren open te zetten. Zonder één advertentie waren de beschikbare plekken in korte tijd vol.
En terwijl ik na al die jaren eindelijk een website maak voor het bedrijf en de pensionstalling, besef ik hoe bijzonder het is dat dit nooit eerder nodig was. De stal groeide volledig op basis van mond-tot-mondreclame.
Zelfs na de verhuizing van onze startlocatie en het stopzetten van de kleine pensionstal, bleven de vragen komen of er paarden in betaalde zorg konden bij ons. Onze unieke serene sfeer is altijd de belangrijkste pijler geweest.
Daar was geen website voor nodig. Een vrije plek bleef nooit lang leeg. Deze website is dan ook vooral bedoeld als inspiratie naar buiten toe. Een overzichtelijke plek waar geïnteresseerden eenvoudig informatie kunnen vinden.
Maar vooral omdat mijn startplan een sleutel bleek in de trend van de stallenstop die nu gaande is. Na een jaar onderzoek en een uitgebreid bedrijfsplan groeide de wens om dit uit te dragen. Via sociale media bleek dat lastig en rommelig. Hoe mooi is het om een kijkje in de keuken te geven en een platform te creëren voor de paardenhouderij van de toekomst?
En eerlijk? Dit alles is voortgekomen uit het overwinnen van tegenslagen. Uit mijn onderzoek naar de stallenstop bleek dat veel collega’s noodgedwongen moesten stoppen door tegenslagen. Toen ik die conclusies bekeek, zag ik dat wij in de afgelopen zes jaar met dezelfde uitdagingen te maken hadden gehad. Maar door steeds opnieuw om te denken en mee te bewegen, overwon ik ze. Daarmee wil ik niet afdoen van mijn gestopte collega's. Dat hun redenen niet zwaar gewogen.
Maar ergens vonden wij steeds weer weg.
Mede dankzij onze doelgroep. Want voor veel van de paarden zijn wij de laatste halte. Soms de enigste plek en kans nog op een stabiel leven.
Het goede doel is verweven tot een veilige haven – niet alleen voor de paarden, maar ook voor de eigenaren die samen met hen een stabiele plek verdienen.
Reactie plaatsen
Reacties